حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام به كميل بن زياد نخعى درباره خصوصيّات وكيفيّتاقامه نماز مى فرمايد:
اى كميل ، شاءن و قدر و منزلت در عبادت واطاعت خدا به اين نيست كه نماز بگزارى وروزه بدارى و صدقه بدهى ، بلكه شاءن و منزلت در اين است كه نماز را با قلبپاكبگزارى و سليم النّفس باشى و عملى خداپسندانه را با خشوعى انجام دهى كهسراپاىوجودت را فرا گيرد. بنگردر آن چيزى كه در آن و بر آن به نماز ايستاده اى كهاگر غصبى و حرام باشد، نماز قبول نيست و فايده اى ندارد.
آرى ، نمازگزار نمى تواند اموال مردم را خائنانه تصرف كند و مالك آن شود. حتى اگردر نماز از كمترين چيزى استفاده كند كه صاحب آن راضى نباشد، نمازشباطل است و بايد اعاده شود. بنابراين ، نماز آدمى را از تجاوز بهمال و ناموس مردم و حقوق آنها بر حذر مى دارد و آدمى را به يك زندگى صحيح ومرضىّخداوند بزرگ موفق و پايدار مى گرداند.

منبع:http://www.ghadeer.org